Abayət QURBANOVA: "İstədim sevəm, seviləm..."

GƏLİR BAHARIM

Qəlbim coşur, çaģlayır,
Bùlbùllər nəģmə deyir.
Yamaclarda lalədən,
Təzə-tər bənòvşədən,
Qızlar dəstə baģlayıb
Dòşlərinə taxırlar.
Meşənin cah-cəlalı,
Aģuşuna çaģırır.
Kəklik, turac, qırqovul,
Çəmənlikdə òtùşùr.
Şən sədalar altında,
Aləm bayrama dònùr.
Sevgililər gòrùşùr,
Qəlbì tez-tez dòyùnùr.
Deyir, gəlir baharım,
Sona yetir ah-zarım.

EY İNSAN

Əzəldən yaratmış səni yaradan,
Uca dayan, yaranmışdan her zaman.
Yetişməsin sənin pùr kamalına,
Başı qarlı daģlar, yaşıl meşələr.

Sev səni sevəni, ey bòyùk insan!
Sevgini gòvhərə dəyişmə, insan!
Heç vaxt alçalaraq òlmə, ey insan!
O insan adını itirmə, insan!

Dùnya malı bu dùnyada qalarkən,
Gòzəl insan sen gòzutox qalasan.
Deyib-gulùb həyatdan kam alasan,
Yetìşəsən kəhkəşana, ey insan!


Gələ bilmədin

Gòzlədim yolunu, gələ bilmədin,
Dərdimi anlayıb, sora bilmədin.
Səndən başqasını sevmərəm , dedin,
Bumu səndə vəfa, bumu ilqarın?!

Sən ki etibarlı, vəfalı idin,
Bəs nədən vəd verib, biryolluq getdin?!
Aģrıdan, acıdan başqa nə verdin?!
Ruhumu bədəndən alıb da getdin.

Gahdan ara-sira dùşərsən yada,
Sinəmdə kòklənən tar-kaman kimi
Çalmaq istəsəm də, çala bilmədim,
Sevgì şərbətini içə bilmədim.


İstədim sevəm, seviləm...

Hər zaman, hər an,
İstədim sevəm,
Bir də seviləm.
Bu gah alındı,
Gah alınmadı.
Sevda deyilən,
Şirin şərbəti,
Çox gec dadmışam,
Vaxtsız tapmışam.
Bu isə məni
Yixdı, tukətdì,
Sevincdən də çox
Kədər gətirdi.
Aģil soylədi,
Bu qara sevda,
Ùrək sòylədi,
Bu dəli sevda.
Çalışdım ki mən
Unudam onu,
Ayım dolandı,
İllərìm keçdi.
Odlandı kònlùm,
Alışdı qəlbim.
Səssizcə yandı,
Kùl tək qalandı.

ZiM.Az


.