ALMAZ İLAHƏ ƏHMƏDOVA: "QAYIT, ÖMRÜM-GÜNÜM"

BU DÜNYA

Nə özünü aldat, nə də məni,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.
Zəmisi bar verməz, çürükdür, dəni,
İnan, düzələsi deyil bu dunya.

Eynidir, əyriyə, düzünə qiymət,
Verilmir haqq deyən sözünə qiymət,
İnsan da var vermir ozünə qiymət,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.

Savadsız sayılır aqil yerina,
Dərd yüklənibdir ağıl yerinə,
Biznes öyrədirik nağıl yerinə,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.

Xəyalən çox yedik şirin vədləri.
Yüklədik nəsillərə, işğal dərdləri
Keçilməz olubdur düşmən sədləri,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.

Bu dünya dərd deyil dəlixanadı,
Adi əli ikən Vəlixanadır,
Diri sandığım ölkə "ölüxana'dır,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.

Bu dərd payı Tanrı qisməti,
Nə qızda, gəlində qalıb isməti,
Oğul istayirəm yesin töhməti,
Vallah düzələsi deyil bu dünya.


GÖZLƏRİM SEV DEYİR

Sən deyən zirvəyə qalxa bilmirəm,
Dönüb, bir çay kimi axa bilmirəm.
Könlünü yandırıb, yaxa bilmirəm,
Gözlərim sev deyir, dilim başqa söz.

Gəlişin, gedişin mənə "döz" deyir,
Dilim yadırğayır, ürək düz deyir.
İstəsən dünyanı dolan, gəz deyir,
Gözlərim sev deyir, dilim başqa söz.

Açılmış çiçəksən, ləçəyin çin-çin,
Həsrətdən göynǝrǝm hey için-için.
Cavabsız qalmışam, bilirsən neycin?
Gözlərim sev deyir, dilim başqa söz.

Bir gözüm ağlayar, bir gözüm gülər,
Qəlbin ağrısını çəkənlər bilər.
Ömürdən keçsə də əzablı illər,
Gözlərim sev deyir, dilim başqa söz.

İlahi, bəxtimə gör nələr düşüb,
Üstümə qəm üstən qəmlər yürüşüb.
Əllərim əlində donub, bürüşüb,
Gözlərim sev deyir, dilim başqa söz.


QAYIT, ÖMRÜM-GÜNÜM

Bax bu göy,
bu dəniz,
bu da gördüyüm
bu sənin yerin.
Qayıt, ömrüm-günüm,
bir daha qayıt!

Qayıt birləşsin
ümidlərimiz,
Qayıt ki, qovuşsun
ürəklərimiz,
Qayıt ki, sevinsin
çölda-çəməndə
Qovuşsun vüsala
Sevənlərimiz.

Yaman çox görünür,
qəlbimdə yerin.
Biz qoşa olmuşuq,
göydə ulduz tək.
Qayıt, ömrüm-günüm,
bir daha qayıt!
Qayıt ki, birləşsin
Ümüdlərimiz.


SƏNSİZLİYƏ ÖYRƏDƏRƏK ÖZÜMÜ

Gecə olur mən yumuram gözümü,
Sipər çəkdim sənsizliyə özümü.
Çağıraram dərdlərimə dözümü,
Yandıraraq yoxluğunla özümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

Qaranlığa göz yumsam da oyağam,
Bu dünyadan, o dünyaya dayağam.
Adın üstə gəzdirdiyim bir dağam,
Heç bilmirəm necə tapdım dözümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

Sellər kimi hey kükürǝrǝm, daşaram,
Sənli olan hər bir dağı aşaram.
Hər gün sənə nəğmə, şeir qoşaram.
Dastanlarda çatdıraram sözümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

Ölümlə üz-üzə çarpışan zaman,
Uz tutdum Tanrıdan istədim aman.
Sənsizlik yandırır, göynədir yaman,
Heç əymirəm inan dərdə özümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

Balam düşdü iblislərin felinə,
Qurban getdi axar çayın selinə.
Dağ çəkildi gül-gülüstan elinə,
Heç əymərəm düşmənlərə özümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

Taleh yazısıdır sənin qədərin,
Gözlərimə çöküb sənsizlik dərdin.
Od qalar sinəmdə qızım kədərin,
Kədərə açılar hər gün səhərim.
Səndən sonra qızım tapdım dözümü,
Sənsizliyə öyrədərək sözümü,
Sənsizliyə öyrədərək özümü.

ZiM.Az

.