Bəhman Heydəroğlu Mənimdir Bülbül, əbəs yerə nəğmə söyləmə, Nəğmə də mənimdir, dil də mənimdir. Eşqini güllərə bəyan eyləmə, Çiçək də mənimdir, gül də mənimdir. İnsanam gözəllik aşiqi mənəm, Sevgi, məhəbbətlə doludur sinəm. İstəmirəm qəmli danışam, dinəm, Avaz da mənimdir, dil də mənimdir.

* * * Həyat əzazildi, sən bundan sonra, Mənsiz yaşamağa öyrən, a qızım. Mən də bu gün varam, sabah... nə bilim, Əzab daşımağa öyrən, a qızım. Atasız çətindi, bilirım, ancaq, Əzazil şeytanın ürəyi yansın. Yaramaz, qaniçən, murdar iblisin, Boynuna zəhərli ilan dolansın. Mənsiz yaşamağa alış, a qızım,

Müsabiqə üçün Qədim Tiflisin sirri Bu qədim Ttiflisin qədimliyində, Bü qədim Tiflisin qədəmliyində, Bir tanış iz vardır, Babam izidir. Bu qədim Tiflisin qoca yaşında, Bu qədim Tiflisin öz yaddaşında, Bir doğma söz vardır, Babam sözüdür. Bu qədim Tiflisin öz nəğməsində, Bu qədim Tiflisin

Mən dərd şairiyəm, oxu dərdimi, Alışan bağrımı köz-köz qurdala. Dərdim köhnədimi, təzə-tərdimi Bilmirəm, aqilsən, söz-söz xırdala.

Atma məni dağa, daşa, Ay ürəyim, doğru yaşa. Dönsən buza, dönsən qışa, Sözümdən acığım gələr.

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

Görkəmli ziyalı, Azərbaycan “Təhsil” cəmiyyətinin yaradıcılarından biri, AzTU-nun dosenti, fizika-riyaziyyat elmləri namizədi İmdad Hüseyn oğlu Tağıyevin (1938-1997) doğulub boya-başa çatdığı qədim Azərbaycan diyarı Borçalı barədə yazdığı “Qarayazınamə” poeması müəllifin sağlığında “Təhsil”

QƏLPƏLƏR Mənə yadigardı Əfqanstandan, Bədənimdə gətirdiyim qəlpələr. Etibarlı dost tək tərk etmir məni, Gəncliyimdə götürdüyüm qəlpələr.

Ən qürurlu anlarını yaşayıram həyatımın, Azərbaycan birləşibdi kölgesində qanadımın, Arxasında dayanmışam amalımın, hər andımın , Gezdirdiyim silahıma, Diz çökdüyüğm bayrağıma, O müqəddəs torpağıma AND içirəm.

Bayramov Yaşa Həbib oğlu Bolnisi rayonundakı Kolayır ictimai məktəbinin 12-ci sinif şagirdidir. Uşaq vaxtından saza , sözə böyük marağı ilə tay-tuşundan fərqlənib. Dastanlardan, ustad aşıqlardan, şairlərdən saysız-hesabsız nümunələri əzbərləyərək yaddaşına həkk edibdir. Yaşa mahir saz ifaçısıdır.

İradə Kövrək (Sarıyeva) Aşıq, vurma sarı simə, Yaram dərindən simləyib. Bilirsen ki, meylim sazda Teller derdimə himləyib. Yorulmuşam yollar kimi, Qırılmışam qollar kimi, Hürkəyəm sonalar kimi Hicran könlümü şumlayıb. Aşıq, dərdim dərdə bənddi, Dərd sinəmdə sinəbənddi. Gözlərim bir himə bənddi

[b]MƏHSƏTİ ŞEYDA ƏLİ QIZI ELƏ BİL O MƏNƏ SEVDALANIBDIR... ...Alıb ağuşuna aparır məni Bu dəli ruzigar bilmirəm hara... Alıb öz - özümdən qoparır məni Aparıb gedəcək lap uzaqlara... ... O qədər dərdləşdim dünya ilə mən Səsimə ruzigar səs verdi mənim ... O da mənim kimi yük dolu bir qəm Yəqin

Belə getsə Bu dünyanın sonu hələ uzaqdı, Geriyə də qayıtmağa yolum yox. Bu illərin üzərindən uçmağa, Ürəyim yox, qanadım yox, qolum yox. Küləkləri mehdi, şehdi, sazaqdı, Düşub eldən, obalardan dərbədər. Bu dünyanın sonu hələ uzaqdı Əvvəli də yaxın deyil o qədər. Yol gəzirəm külək olub əsməyə,

AZƏRBAYCANIM Odundan od alan, od parçasıyam, Ucalan səsimsən Azərbaycanım! Fəxrim, iftixarım sevimli Vətən, Gecəm - gündüzümsən Azərbaycanım! Gur şəlalə axan, dağda qara bax, Yurduma göz dikən, olacaq dağ -dağ. Vuran ürəyindir bütöv Qarabağ, Əzəldən bizimsən Azərbaycanım! Füsünkar gözəllik

“Borçalı” Məkkəm, Mədinəmdi, ziyarətimdi, A qardaş, imanım-dinim Borçalı. Dolana bilmirəm yad dolayları, Qabardı deməkdən dilim Borçalı!.. Qürbət desəm, çəkən bilər ağrını, Qərib desəm, bölləm qərib bağrını, Sənnən ayrı itirərəm ağlımı, Başına dolanım, dönüm Borçalı. Sapanda qoy, Başkeçidə at

Azad Ferhadoğlu 1971-ci il yanvarın 5-də Ulu Borçalımızın qədim Baskecid rayonundakı Lok-Çandar kəndində ziyalı ailəsində anadan olub.

Tarixin var qoca, ulu, Keçmişlərin sirlə dolu, Ellər burdan salıb yolu, Baş keçidsən, Başkeçidim! Bir ümidsən, Başkeçidim!

Gunay Hesenli AXTARIR Dənizə atılan daşa dönmüşəm, Bir ömür axtarsan tapa bilməzsən. Tapsan da sən məni neyləyəcəksən? Mən özüm-özümü tapa bilmirəm. Dilim qıfıl vurub lal hisslərimə Bir “açar” sözünü tapa bilmirəm. Tapsan da sən məni neyləyəcəksən? Dili lal, Gözü kor, Ağılı dəm-dəm. Söylə

"İnsanlar, Ürəyimə dəyməyin!.." Sədi Yaradanquluya xitabən. İstemirem azar-derdden danışım, Qəm-qüsseden alov alım alışım. Son zamanlar yaman kövrek olmuşam, Gelin menim ureyime deymeyin.

Həhifə Şamxəlil qızı Orucova 1957-ci ildə Borcalı mahalının Qızıl Kilsə kəndində anadan olub. Orta təhsillidir, 3 övlad anasıdır. Şerlərini Şəbnəm təxəllüsü ilə yazır. Şerləri bir necə qəzet, jurnal və kitabarda dərc olunub. Mənim məndən başqa kimim varıymış?.. Bir üzündə şənlik büsat